Φυσιολογικοί Παράγοντες Προσδιορισµού της Επίδοσης στο Ορειβατικό Σκι
DOI:
https://doi.org/10.26253/heal.uth.ojs.ispe.2005.1108Λέξεις-κλειδιά:
µέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, αναερόβιο κατώφλι, δείκτης µάζας σώµατος, µέγιστη ροπή καµπτήρων και εκτεινόντων γονάτουΠερίληψη
Το ορειβατικό σκι είναι ένα άθληµα το οποίο περιλαµβάνει στοιχεία από το σκι αντοχής και το σκι καταβάσεων. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να προσδιοριστούν οι παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν την επίδοση κατά τη φάση της ανάβασης στο ορειβατικό σκι. ∆έκα αθλητές του ορειβατικού σκι πήραν µέρος στην παρούσα έρευνα. Συσχετίσεις κατά Pearson έγιναν µεταξύ της επίδοσης του αγώνα και όλων των παραµέτρων της φυσικής κατάστασης των αθλητών. ∆ιερευνήθηκε ποιες από τις παρακάτω παραµέτρους: µέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max), ταχύτητα στη µέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (vVO2max), αναερόβιο κατώφλι (AT), ταχύτητα στο αναερόβιο κατώφλι (vΑΤ), δείκτη µάζας σώµατος (BMI), συσσώρευση γαλακτικού οξέος (La) κατά τη διάρκεια του αγώνα, µέγιστη ροπή καµπτήρων και εκτεινόντων του γονάτου, συµµετέχουν αποφασιστικά στην επίδοση των αθλητών. Τα αποτελέσµατα της έρευνας έδειξαν ότι υπάρχει ισχυρή συσχέτιση µεταξύ της επίδοσης (χρόνος επίδοσης στον κάθετο αγώνα) και της vVO2max (r=-.91), του ΒΜΙ (r=.85) και της vAT (r=.84), και συσχέτιση µικρότερης ισχύος µεταξύ της επίδοσης και της συσσώρευσης γαλακτικού οξέος (r=-.72) κατά τη διάρκεια του αγώνα και της µέγιστης ροπής των καµπτήρων γονάτου (r=.71). Συνοπτικά, οι επιδόσεις στο ορειβατικό σκι σχετίζονται µε υψηλές τιµές ειδικής αερόβιας αντοχής και χαµηλού δείκτη µάζας σώµατος καθώς και µε την ικανότητα ανοχής του οργανισµού στη συσσώρευση γαλακτικού οξέος.