Σχέση Εναρκτήριας και Μέγιστης Ισοµετρικής ∆ύναµης µε Χαρακτηριστικά Αλτικής Ικανότητας σε Νεαρές Αθλήτριες Πετοσφαίρισης

Περίληψη

Σκοπός της µελέτης ήταν να διερευνηθεί εάν ο διαφορετικός τύπος αλτικής δοκιµασίας ορίζει τη σηµαντικότητα των σχέσεων ανάµεσα στην ισοµετρική ροπή δύναµης (Ρ∆ΙΣΟΜ) και των µηχανικών χαρακτηριστικών της αλτικής ικανότητας. Είκοσι µία νεαρές αθλήτριες της πετοσφαίρισης (14-19ετών), υψηλής αγωνιστικής κατάρτισης, µε ισοδύναµη εκπροσώπηση στις δύο αγωνιστικές ηλικιακές κατηγορίες (κορασίδες – νεάνιδες) συµµετείχαν στη µελέτη. Τα µηχανικά χαρακτηριστικά της αλτικής ικανότητας (ύψος άλµατος, µέγιστη ισχύς και µέγιστη δύναµη ώθησης) µετρήθηκαν µε χρήση δυναµοδαπέδου (Kistler, Type: 9286AA) σε δύο δοκιµασίες (CMJ και SJ) που διακρίνονται ως προς τη χρήση η µη του κύκλου διάτασης – βράχυνσης. Η Ρ∆ΙΣΟΜ των εκτεινόντων µυών στο γόνατο (60ο) µετρήθηκε σε εναρκτήρια φάση της µυϊκής συστολής των πρώτων 300 ms (Ρ∆ΕΝ) και στη µέγιστη τιµή της (Ρ∆ΜΑΧ) µε το ισοκινητικό δυναµόµετρο Cybex ΙΙ+. Τα αποτελέσµατα έδειξαν ότι, µε εξαίρεση την Ρ∆ΜΑΧ (p<.05), οι δύο ηλικιακές κατηγορίες δεν είχαν σηµαντικές διαφορές στα εξεταζόµενα χαρακτηριστικά (p>.05). Στο σύνολο του δείγµατος, οι συσχετίσεις των Ρ∆ΕΝ και Ρ∆ΜΑΧ είχαν ισχυρή σηµαντική συνάφεια µε το ύψος άλµατος τύπου CMJ (r=.72 και r=.72, αντιστοίχως, p<.05) όχι όµως και µε το άλµα τύπου
SJ (p>.05). Επίσης, συγκριτικά µε το ύψος άλµατος, η µέγιστη δύναµη ώθησης είχε χαµηλότερη σχέση µε τις Ρ∆ΕΝ και Ρ∆ΜΑΧ (r=.66 και r=.70, αντιστοίχως, p<.05) ενώ αναδείχθηκε ως πιο προσδιοριστικό µέτρο συγκριτικά µε τη µέγιστη ισχύ (r=.50 και r=.53, αντιστοίχως, p<.05). Στην κατεύθυνση της ορθολογιστικής επιλογής δοκιµασιών για την αξιολόγηση αθλητριών υψηλών επιδόσεων, σε ανάλογες περιπτώσεις, προτείνεται να συνδυάζονται χρονικές φάσεις ισοµετρικής µυϊκής συστολής που να αντιστοιχούν σε κρίσιµους αγωνιστικούς χρόνους δράσης, όπως και αλτικές δοκιµασίες που να προσοµοιάζουν στα αγωνιστικά κινητικά πρότυπα.