Αιτιώδεις Σχέσεις Αντίληψης Φυσικής Ικανότητας των Μαθητών με τη Συχνότητα Άσκησης και την Ικανοποίηση στη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό: Μια Διαχρονική Μελέτη

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει το πλέγμα των αιτιωδών σχέσεων μεταξύ της αντίληψης της φυσικής ικανότητας των μαθητών και μαθητριών με τη συχνότητα άσκησης και την ικανοποίηση που νοιώθουν στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής και τον αθλητισμό γενικότερα. Σε τρία διαδοχικά σχολικά έτη (X1, X2 και X3), 1508 μαθητές και μαθήτριες, απάντησαν σε δέσμη ερωτηματολογίων που μετρούσαν την αντίληψη φυσικών ικανοτήτων τους (αντίστοιχη υποκλίμακα από το Ερωτηματολόγιο Αυτοπεριγραφής ΙΙ, Marsh, 1992), τη συχνότητα άσκησης (Papaioannou et al., 2005), καθώς επίσης και την ικανοποίηση τους στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής και τον αθλητισμό (Duda & Nicholls, 1992). Από το δείγμα των 1.508 (Ν = 1508) μαθητών και μαθητριών, τα 554 ήταν αγόρια και τα 949 κορίτσια, ενώ την πρώτη σχολική περίοδο της έρευνας (X1), 677 φοιτούσαν στην Στ΄ Δημοτικού και 831 στην Α΄ Λυκείου. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με χρήση δομικών μοντέλων εξισώσεων (Amos 5.0). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, βρέθηκαν αμοιβαίες επιδράσεις μεταξύ της αντίληψης φυσικής ικανότητας, της συχνότητας άσκησης και της ικανοποίησης στον αθλητισμό και το μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Τα παραπάνω αποτελέσματα συμβαδίζουν με αντίστοιχα αποτελέσματα προσφάτων παρόμοιων ερευνών στο διεθνή χώρο, υποστηρίζουν το θετικό ρόλο της αντιλαμβανόμενης φυσικής ικανότητας στην εμπλοκή των μαθητών με την άσκηση και τον αθλητισμό και παρέχουν σαφή υποστήριξη στο μοντέλο αμοιβαίων σχέσεων (reciprocal effects model), που πρεσβεύει ότι η αντίληψη που έχουν τα παιδιά για τον εαυτό τους (και ειδικότερα σε επί μέρους τομείς), αποτελεί την αιτία εμφάνισης συγκεκριμένων συμπεριφορών, αλλά συγχρόνως ανατροφοδοτείται και επηρεάζεται από τις συμπεριφορές αυτές.