Αναπηρία και Αυτόνομη Λειτουργία Ανθρώπων με Αναπηρία: Μια Ανασκόπηση

Περίληψη

Η αναπηρία είναι μια αρνητική κατάσταση στην λειτουργία του ανθρώπου στην καθημερινή ζωή
του και η οποία απασχολεί ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Η παρούσα ανασκοπική μελέτη στοχεύει
στο δόσιμο μιας πρότασης στο λειτουργικό θέμα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία μέσω
της ανάπτυξης του αυτόνομου τρόπου λειτουργίας. Η αυτονομία ορίζεται ως αυτορρύθμιση και
ολοκλήρωση μιας δράσης, είναι κεντρικής σημασίας για την υγιή ψυχολογική ανάπτυξη και λειτουργία.
Οι περιορισμοί στη λειτουργικότητα των ανθρώπων ως αποτέλεσμα της αναπηρίας τονίζει τη σημασία
της αυτονομίας ως ένα τρόπο μείωσης των περιορισμών για τη βελτίωση της καθημερινότητας των
ανθρώπων με αναπηρία. Η σημασία του ρόλου της αυτονομίας στη ζωή του ανθρώπου υποστηρίζεται
από τη θεωρία του αυτοπροσδιορισμού που θεωρεί την αυτονομία ως μία από τις θεμελιώδεις
βασικές ψυχολογικές ανάγκες η κάλυψη των οποίων μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη μιας καλής
ζωής από τον άνθρωπο. Αυτό απορρέει από το γεγονός ότι ο άνθρωπος λειτουργεί, αποφασίζει με
βάση τις προσωπικές του πεποιθήσεις και ρυθμίζει μόνος τη συμπεριφορά του. Η αυτονομία στο
περιβάλλον της αναπηρίας έχει συσχετιστεί με τη δημιουργική μάθηση και ενασχόληση, τη μεγαλύτερη
ενέργεια και ζωτικότητα, την ύπαρξη περισσότερων ανταμοιβών στις σχέσεις του ατόμου με την
κοινωνία, την προσωπική ικανοποίηση, την ελευθερία, την αύξηση της παραγωγικότητας, τη θετική
αυτο-αντίληψη και τη λήψη κατάλληλων αποφάσεων.