Μυϊκή Βλάβη, Φλεγμονή και Ποδόσφαιρο

Περίληψη

Το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ομαδικά αθλήματα, με μεγάλο αριθμό αγώνων υψηλών απαιτήσεων κατά τη διάρκεια μιας αγωνιστικής χρονιάς, αναγκάζοντας τον ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται, όχι μόνο μια, αλλά και περισσότερες φορές μέσα στον αγωνιστικό μικρόκυκλο. Επίσης περιέχει ένα μεγάλο μοτίβο ενεργειών που χαρακτηρίζονται ως έκκεντρου τύπου μυϊκές συσπάσεις, οι οποίες οδηγούν στην ανάπτυξη μυϊκής βλάβης λόγω ρήξης της κυτταρικής μεμβράνης. Η ταυτόχρονη διαταραχή του μηχανισμού διέγερσης – συστολής, η μείωση της λειτουργικότητας και της παραγόμενης δύναμης, η ανάπτυξη καθυστερημένου μυϊκού πόνου και η μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης του γόνατος έχουν ως συνέπεια την πτώση της απόδοσης στις μέρες που ακολουθούν τον αγώνα. Η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω της φλεγμονώδους αντίδρασης και η δράση των ουδετερόφιλων, των μακροφάγων, των κυτοκινών και των πρωτεϊνών οξείας φάσης, με σκοπό την επούλωση της βλάβης, οδηγούν στην ανάπτυξη δευτερογενούς βλάβης και εν συνεχεία στην ανάπτυξη οξειδωτικού στρες, συνθήκη που επιμηκύνει τη διαδικασία της αποκατάστασης και οριοθετεί την προπονητική διαδικασία μέχρι τον επόμενο αγώνα ποδοσφαίρου. Η συγκεκριμένη ανασκόπηση παρουσιάζει όλα τα δεδομένα που έχουν διερευνηθεί όσον αφορά την επίδραση ενός ή και περισσότερων αγώνων ποδοσφαίρου σε έναν αγωνιστικό μικρόκυκλο, σε δείκτες μυϊκής βλάβης, φλεγμονής και απόδοσης.