«Χορεύοντας» με τον Νίτσε: Η Συμβολή του στον Επαναπροσδιορισμό της Αξίας της Σωματικής Διάστασης του Ατόμου

Περίληψη

Ο Φρίντριχ Νίτσε είναι ένας από τους λίγους σημαντικούς φιλοσόφους που συχνά αναφέρει στα έργα του την τέχνη του χορού, ειδικά στην Γέννηση της Τραγωδίας και στο Τάδε έφη Ζαρατούστρα. Σκοπός του παρόντος ερευνητικού πονήματος είναι η ανάλυση της νιτσεϊκής συμβολής στη φιλοσοφική θεμελίωση του χορού. Επιπλέον θα παρουσιαστεί, μέσω της φιλοσοφικής προσέγγισης του χορού, ο πρωτεύον ρόλος που ο φιλόσοφος αποδίδει στην ενσώματη διάσταση του ατόμου, σε αντιδιαστολή με τη διανοητική. Με τη βοήθεια αναφορών στην αθηναϊκή τραγωδία, και ιδιαίτερα μέσω της σχέσης διονυσιακού και απολλώνιου στοιχείου, αναδεικνύεται ο τρόπος με τον οποίο ο Νίτσε προσεγγίζει τον χορό, ο οποίος αντιπροσωπεύει για αυτόν την απόλυτη και συλλογική κατάφαση για ζωή, επίσης, ο «χορεύον» Ζαρατούστρας συναινεί στην κοσμική ζωή και δημιουργεί νέες αξίες μέσω της χορευτικής εμπειρίας. Ο ίδιος αντιμετωπίζει το σώμα ως ίσο, ή ακόμα και ανώτερο, από την ψυχή, την οποία θεωρεί μία απλή συνιστώσα του φυσιολογικού εαυτού. Εν κατακλείδι, ο Νίτσε εξυψώνει τον χορό και τον θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης ανάπτυξης.