Δυνάμεις Αντίδρασης του Εδάφους κατά την Κάθοδο Σκαλιών, σε Ασκούμενους μετά τη Χειρουργική Αποκατάσταση του Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου

Περίληψη

Σκοπός της έρευνας ήταν η μελέτη των δυναμικών χαρακτηριστικών σε ασκούμενους μετά από χειρουργική αποκατάσταση του Πρόσθιου Χιαστού Συνδέσμου (ΠΧΣ) κατά την κάθοδο σκαλιών. Για το λόγο αυτό επιλέχθηκαν 8 ασκούμενοι άντρες, στους οποίους έγινε χειρουργική αποκατάσταση του ΠΧΣ, τρεις μήνες πριν την αξιολόγηση. Οι μεταβλητές που εξετάστηκαν ήταν οι δυνάμεις αντίδρασης του εδάφους στους τρεις άξονες της κίνησης, τόσο στο υγιές όσο και στο εγχειρισμένο σκέλος των συμμετεχόντων. H στατιστική ανάλυση έγινε με το παραμετρικό τεστ students T-test για ζευγαρωτές παρατηρήσεις και το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0.05. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι υπήρχαν διαφορές ανάμεσα στα δυο σκέλη. Συγκεκριμένα, υπήρξε σημαντική τάση για διαφορά της τελευταίας μέγιστης τιμής της κατακόρυφης μέγιστης δύναμης, με το εγχειρισμένο σκέλος να υστερεί σε σχέση με το υγιές (105.82 % Σ.Β. vs 111.72% Σ.Β , p=0.06). Επίσης η τελευταία μέγιστη τιμή στον εγκάρσιο άξονα για το εγχειρισμένο σκέλος διέφερε στατιστικά σημαντικά σε σχέση με το υγιές (8.93% Σ.Β. vs 5.29% Σ.Β., p<0.05). Παράγοντες που ενδεχομένως να συνέβαλαν στις παραπάνω διαφορές μπορεί να ήταν το διαφορετικό κινητικό πρότυπο και η αυξημένη αστάθεια του εγχειρισμένου σκέλους, που μπορεί να προήλθε από αδυναμία των εκτεινόντων και καμπτηρών μυών του γόνατος να ανταποκριθούν πλήρως στη συγκεκριμένη κίνηση. Τα παραπάνω είναι πολύ σημαντικά, καθώς η αυξημένη αστάθεια της άρθρωσης μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλισμό του χόνδρου και οστεοαρθρίτιδα. Περισσότερες έρευνες είναι αναγκαίες προκειμένου να διερευνηθεί πλήρως η αποκατάσταση της άρθρωσης, σε καθημερινές «απαιτητικές» κινήσεις, μετά τη χειρουργική αποκατάσταση του ΠΧΣ.