Η Επίδραση της ∆ιάρκειας της Στατικής ∆ιάτασης στην Ευκαµψία Ηλικιωµένων Γυναικών

Περίληψη

Η επίδραση της διάρκειας της στατικής διάτασης, όπως και των επαναλήψεων στη βελτίωση της ευκαµψίας, που εκτελούνται σε µια προπονητική µονάδα, δεν έχει εξεταστεί σε ηλικιωµένα άτοµα. Σκοπός της µελέτης ήταν να εξετάσει την επίδραση της διάρκειας της στατικής διάτασης στο κινητικό εύρος αρθρώσεων των κάτω άκρων και του κορµού σε ηλικιωµένες γυναίκες σε µια προπονητική µονάδα, όταν η διάταση εκτελείται µια µόνο φορά είτε πολλαπλά στο ίδιο χρονικό διάστηµα. Στη µελέτη συµµετείχαν 20 απροπόνητες ηλικιωµένες γυναίκες µε µέσο όρο ηλικίας 75.9 ± 4.2 ετών. Οι συµµετέχουσες εκτέλεσαν τρία διαφορετικά πρωτόκολλα στατικής διάτασης, διάρκειας 60 s σε διαφορετικές προπονητικές µονάδες. Το πρώτο πρωτόκολλο εκτελέστηκε για 60 s µια µόνο φορά (1x60), το δεύτερο εκτελέστηκε δύο φορές για 30 s (2x30), ενώ το τρίτο πρωτόκολλο
διάτασης εκτελέστηκε τέσσερις φορές για 15 s (4x15). Το κινητικό εύρος εξετάστηκε στα κάτω άκρα και τον κορµό µε τη χρήση γωνιοµέτρων. Η ανάλυση διακύµανσης µε επαναλαµβανόµενες µετρήσεις [2 (χρόνος µέτρησης) Χ 2(σκέλος)Χ 3 (πρωτόκολλο άσκησης) ANOVA] που χρησιµοποιήθηκε για την σύγκριση των 3 πρωτοκόλλων άσκησης πριν και µετά την εφαρµογή τους, έδειξε ότι το κινητικό εύρος των αρθρώσεων βελτιώνεται σηµαντικά (p<.001) είτε η στατική διάταση εκτελείται µια µόνο φορά είτε εκτελείται πολλαπλά και οι βελτιώσεις κυµαινόταν στα ίδια περίπου επίπεδα και στα τρία πρωτόκολλα. Τα ευρήµατα της παρούσας εργασίας αποτελούν χρήσιµες πληροφορίες για το σχεδιασµό των κατάλληλων προγραµµάτων άσκησης για τη βελτίωση της ευκαµψίας σε ηλικιωµένες γυναίκες.